Άκουσα χθες στις ειδήσεις δήλωση του Ερντογάν όπου ανέφερε αυτολεξεί:

“Με την Ελλάδα είμαστε φίλοι πολλές δεκαετίες, ενω ο Menendez που δεν γνωριζει την Τουρκία και τον Ερντογάν, έχει πάρει εχθρικη σταση προς την Τουρκία”!!!

Για όσους δεν μπορούν να διαβάζουν ανάμεσα στις σειρές ενός κειμένου εξηγώ τα παρακάτω:

1. Υπάρχει έναν Αμερικανός γερουσιαστής που στηρίζει ανοικτά την Ελλάδα. Γεγονός.

2. Ο Ερντογάν τον περιθωριοποιεί και τον καθιστά γραφικό και ψεύτη, βγάζοντάς τον άσχετο (είμαστε μια χαρά με την Ελλάδα, εσύ Menendez έχεις προβλημα που δεν γνωρίζεις και δεν καταλαβαίνεις). (Ψευδέστατο, υποκριτικό και πολιτικάντικο).

3. Αυτό συμβαίνει μόλις μία μέρα πριν την συνομιλία με τον Μητσοτάκη, ο οποιος πηγαινει στη συναντηση μάλλον περήφανος και χαμογελαστός, δηλώνοντας, αφελώς ή πονηρώς ότι “έχουν αποκατασταθεί οι δίαυλοι επικοινωνίας και μάλιστα σε ανώτατο επίπεδο”. (Γεγονός, ως δήλωση, αλλά ψευδέστατο ως πραγματικότητα).

Μήπως επιτέλους οι Έλληνες, ως έθνος και φυσικά εμείς, η Πνοή Δημοκρατίας, αλλά και τα άλλα κόμματα, ως πολιτικές οντότητες θα πρέπει να στηρίξουμε, τον κ. Menendez, που μας υποστηρίζει και να φωνάξουμε ότι ο κ. Ερντογκάν και το βαθύ τουρκικό κράτος ψεύδονται ασύστολα?

Μήπως να θυμίσουμε τις παραβιάσεις, τις αμφισβητήσεις διεθνών συνθηκών, την αγνόηση εδαφικής και όχι μόνο ακεραιότητας, τις απειλές και τους τραμπουκισμούς έναντι της Χώρας μας, αλλά και όλων των γειτονικών χωρών, με κύρια την Κύπρο, που για εμάς, δεν κείται μακράν.

Μήπως να θυμίσουμε στον κύριο Μητσοτάκη να πάει, ως Έλληνας Πρωθυπουργός και όχι ως μαριονέτα ξένων, προς τη χώρα και το Έθνος μας, συμφερόντων?