Πρόσφατα μελέτησα το βιβλίο του φίλου Χρήστου Τεάζη, «η Δεύτερη Μεταπολίτευση στην Τουρκία».

Είναι ίσως το μόνο βιβλίο που διάβασα 3 φορές, όχι διότι είναι δυσνόητο ή προσπάθησα να το αποστηθίζω, για εξετάσεις. Κάθε φορά όταν το τελείωνα αντιλαμβανόμουν ότι το είχα διαβάσει με λάθος «γυαλιά». Την πρώτη ξεκίνησα με την επιθυμία να μάθω παραπάνω πράγματα για την πολιτική της σύγχρονης Τουρκίας. Τελειώνοντας κατάλαβα ότι δεν είχα δώσει σημασία σε σημεία, που εξηγούσαν τη βαθύτερη οικονομική, κοινωνική και διεθνή θέση και στάση της Τουρκίας και όταν πλησίαζα στο τέλος, αναγκάστηκα να το ξαναδιαβάσω, διότι καταλάβαινα πολλά από τα δεινά που ταλαιπωρούν την Ελλάδα διαχρονικά!

Με δεδομένο το γεγονός της γέννησης του νέου Ελληνικού Κράτους μετά την απελευθέρωση του Ελληνικού Έθνους από τον Οθωμανικό ζυγό, μπορούμε να εξηγήσουμε τις παθολογικές, οικονομικές, κοινωνικές και άλλες πολιτικές, στην προσπάθεια, της Οθωμανικής διοίκησης της χώρας, να διατηρήσει τα προνόμια που διέθετε από το Σουλτάνο!!!

Το Δοβλέτι (Κράτος), επιβίωνε με την αφαίμαξη των ραγιάδων (υπηκόων). Δεν υπήρξε λόγος ανάπτυξης και δημιουργίας πλούτου με άλλο μηχανισμό πέραν του Χαρατσίου (φόρων).

Τα λεφτά ήταν αρκετά και σίγουρα, λόγω του ζήλου που έδειχναν οι κοτζαμπάσηδες, μπέηδες, Πασάδες και άλλοι νταλαβεριτζήδες, που ο Σουλτάνος διόριζε αγάδες των ραγιάδων. Οι μικροηγεμόνες αυτοί δεν ήταν Τούρκοι. Ήταν μέλη του έθνους των ραγιάδων. Έτσι, για παράδειγμα, ο πασάς στα Γιάννενα μπορεί να ήταν Αλβανός, ο Μπέης της Πελοπονήσου ήταν Έλληνας (Πετρόμπεης Μαυρομιχάλης).

Αυτοί είχαν μάθει να κονομάνε εις βάρος των ομοεθνών τους, υπηρετώντας κάποιον ξένο. Αυτός ήταν Οθωμανός, αλλά στη συνέχεια και αφού, κάκιστα γι αυτούς, απελευθερωθήκαμε, έπρεπε να βρεθεί άλλος ισχυρός «προστάτης» που θα εξασφάλιζε τα προνόμιά τους, αλλά και την ασφαλειά τους, στην περίπτωση που ο Ραγιάς του έπαιρνε χαμπάρι!

Σήμερα λοιπόν, οι ίδιοι ξενόδουλοι ηγεμονίσκοι κυβερνούν. Τους βρίσκουμε σε όλα τα κόμματα, αφού προσαρμόζονται εκπληκτικά στις επιταγές του εκάστοτε «αφέντη»! Τους αναγνωρίζουμε εύκολα, από την πελατειακή σχέση που καλλιεργούν με τους οπαδούς τους (Ρουσφέτι) (θυμίζω πχ. το παράδοξο της επανεκλογής του Καραμανλή στις Σέρρες. Δεν τον ψήφισαν πολίτες. Τον «συντήρησαν» στο βιλαέτι των Σερρών οι ραγιάδες-βολεμένοι-διορισμένοι).

Σήμερα ο «αφέντης» έχει συγκεκριμένη απαίτηση από τον αγά που επιλέγει. Αυτόν διαφημίζει, αυτόν προωθεί, με ψέμματα και μονομερή ενημέρωση και αυτός τελικά ψηφίζεται από τους ραγιάδες-υπηκόους, οι οποίοι τρομοκρατούνται από την ιδέα να χρειαστεί να αποφασίζουν οι ίδιοι για τον εαυτό τους!

Ο ραγιάς όμως είναι μόνο για το χαράτσι! Πληρώνει το νταβατζιλίκι και έχει το κεφάλι του «ήσυχο», δηλαδή στη θέση του!!!

Σήμερα με καταστροφές, αρκετών δις, ποιος φαντάζεστε θα πληρώσει το αντίτιμο της αδιαφορίας των Αγάδων;

Μαντέψτε!!!

Οι Ραγιάδες!!!

Γιατί;;;

Για να διατηρούν τα κεφάλια τους, γιατί φοβούνται να διακινδυνεύσουν τη βολή τους!

Για ένα καφέ, ένα πιάτο φαί και TV!

Τα αντίδωρα του συστήματος!

Δίοτι έτσι τη βολεύαμε και με τους Οθωμανούς. Διότι έτσι επιβιώσαμε τόσα χρόνια!

Πάμε λοιπόν σε νέους φόρους, νέα μνημόνια και ανανέωση της σκλαβιάς μας!

41%…